Luahan Hati Anak Jiranku…..

Dengarlah sebuah luahan rasa…
Yang mungkin ikhlas…
Dan tak mustahil ia hanya suatu kepura-puraan…

DSCN0444

Abah,

Terima kasih untuk segala pengorbanan penat lelah abah besarkan Ateh.

Terima kasih abah kerana banyak korbankan keinginan dan kemahuan abah semata-mata untuk cukupkan keperluan Ateh.

Terima kasih abah sebab sanggup melabur banyak untuk pendidikan Ateh.

Tengok abah bawa Kancil ‘before this’ buat Ateh rasa sangat sedih. ‘It breaks my heart’.

DSCN0454

Terima kasih abah. Ateh terharu tengok usaha abah yang sangat banyak untuk lebih rapat dan kenal kami. Ateh tengok banyak benda-benda baru yang abah buat untuk famili. Abah bawa kami ke masjid untuk subuh. Abah bawa kami ‘exercise’. Abah buat usrah famili. Abah buat macam-macam.

Setiap kali Ateh tengok gambar abah, Ateh sedih…’my father is getting older’.

‘Am I a good son?’

 

‘When can I say to abah’, “Abah rehatlah. Biar Ateh uruskan adik-adik pulak”?

DSCN0427

Abah,

Ateh minta maaf ‘for not being a good son’.

Ateh minta maaf. Ateh rasa Ateh anak yang paling banyak buat abah nangis. Paling banyak buat abah kecewa.

Ateh selalu ‘jealous’ dan malu dengan kakak dan adik-adik sebab depa lagi soleh dari Ateh.

Tapi Ateh selalu bercita-cita untuk jadi anak yang paling setia jaga abah sampai bila-bila.

“I’m sorry for everything abah.”

“Thank you for everything abah.”

I love you so much,
Ateh