10 perkara yang saya pelajari ketika mengikuti International Service Learning yang melibatkan mahasiswa dari tiga buah negara iaitu Malaysia, Indonesia dan Korea yang berlangsung di Kampung Punggai, Kota Tinggi Johor, 16-24 Ogos 2015. (Berdasarkan perspektif saya sebagai manager kumpulan)

1. Mahasiswa Korea lebih menjadi tumpuan kanak-kanak di kampung berikutan pengaruh k-pop yang sangat kuat ketika ini. Apatah lagi ada dalam kalangan mereka yang seakan-akan seperti ahli kumpulan bing-bang (wujud ke kumpulan k-pop ni?)
2. Mahasiswa Malaysia lebih menonjol dari aspek kepimpinan. Barangkali program dijalankan di tanahair sendiri. Maka, banyak perkara yang perlu diterangkan kepada mahasiswa dari negara lain.
3. Dari aspek komunikasi dalam bahasa inggeris, mahasiswa Malaysia dan Indonesia dilihat agak seimbang. Manakala mahasiswa Korea agak kurang berkomunikasi dalam bahasa inggeris
4. Ramai mahasiswa Korea menggunakan google translate apabila melibatkan aktiviti berbentuk penulisan.
5. Mahasiswa Korea tidak peduli tentang hadiah pendrive yang boleh di’redeem’ oleh setiap peserta. Kata mereka pendrive merupakan sesuatu yang terlalu biasa di negara mereka. Ada dalam kalangan mereka yang sanggup menghadiahkan ‘points’ mereka kepada rakan-rakan Malaysia dan Indonesia bagi membantu rakan mereka mendapatkan pendrive.
6. Terdapat kelainan apabila mahasiswa Korea mempelajari bahasa malaysia dari mahasiswa Malaysia dan Indonesia. Contohnya, ada yang mengucapkan “selamat sore” (yang dipelajari dari mahasiswa Indonesia) dan “selamat petang” (yang dipelajari dari mahasiswa Malaysia). Contoh lain; selamat siang (Indonesia) & selamat pagi (Malaysia), delapan (Indonesia) & lapan (Malaysia)
7. Penganjur utama program ini ialah pihak Korea. Apa yang dapat saya perhatikan ialah mereka amat pentingkan ketepatan masa. Bayangkan pukul 6 pagi dah kena morning walk. Pukul 5.45 pagi kena beratur dan warming up.
8. Dari aspek stamina bersukan, mahasiswa Korea lebih terkehadapan. Majoriti (atau semua) mahasiswa lelaki Korea telah pun mengikuti program ketenteraan selama 2 tahun. Di Korea, rakyat lelaki yang berumur 21-27 tahun wajib mengikuti latihan ketenteraan. Menurut mahasiswa Korea (ahli kumpulan saya), mereka amat benci Korea Utara kerana disebabkan negara komunis itu, mereka terpaksa mengikuti latihan ketenteraan yang ‘meragut’ kebebasan waktu remaja mereka.
9. Dari aspek persembahan, mahasiswa Indonesia lebih menonjol dengan persembahan kebudayaan negara mereka yang pelbagai. Saya pasti penduduk kampung juga turut terhibur.
10. Program international service learning yang diterajui oleh pihak Korea ini dilihat sangat sistematik dan berada dalam kelas yang tersendiri. Daripada aktiviti mencari masalah penduduk tempatan, perbincangan untuk mengatasinya, perancangan pembangunan produk, pembelian material, penyediaan bajet, penghasilan produk dan banyak lagi semua dilaksanakan secara bersistematik. Antara yang menarik perhatian saya ialah penggunaan internet untuk mengemaskini maklumat, penggunaan mesin ‘topup dan redeem’ points untuk peserta dan banyak lagi.

Sesungguhnya program ini memberikan pengalaman baru kepada saya dan memberikan pemahaman mendalam kepada saya tentang konsep service learning. Saya agak kagum melihat mahasiswa menggunakan ilmu yang mereka pelajari (contohnya prinsip tekanan air, dll) ke dalam proses penghasilan produk untuk mengatasi masalah penduduk kampung. Sesungguhnya langkah UTM untuk memasukkan service learning sebagai salah satu ‘new academia learning innovations’ merupakan langkah tepat.

Kira-kira lebih 30 tahun yang lalu, Abdul Halim bin Abdullah dilahirkan di Tangkak, Johor. Sebuah pekan kecil tetapi terkenal dengan gelaran syurga tekstil. Ketika umur beliau empat tahun, ayahnya mendapat tawaran untuk tinggal di sebuah Felda di Negeri Sembilan. Tanpa berfikir panjang, emak dan ayahnya terus bersetuju untuk berpindah ke sana demi kepentingan masa depan beliau sekeluarga. Kehidupan felda ketika mereka mula-mula masuk iaitu pertengahan tahun 80-an dahulu amatlah sukar. Tiada bekalan air dan elektrik disediakan. Mereka mandi di perigi yang disediakan bersama keluarga-keluarga yang lain yang turut berpindah ke situ dari kampung halaman masing-masing. Banyak pengalaman manis dan pahit yang beliau lalui. Kemiskinan, kesukaran dan kesulitan menjadikan beliau semakin bersemangat untuk belajar bersungguh-sungguh untuk mencapai cita-cita dan seterusnya mengubah nasib keluarga. Bak kata bekas presiden Afrika Selatan, Nelson Mandela; Education is the most powerful weapon which you can use to change the world. Memang tidak dapat dinafikan, terdapat segelintir anak muda felda yang terlibat dalam pelbagai gejala sosial. Tetapi ramai juga yang berjaya. Abdul Halim bin Abdullah merupakan anak sulung daripada tiga beradik. Mungkin disebabkan itu, emaknya bersungguh-sungguh mengajar beliau agar benar-benar berjaya dalam bidang akademik. Barangkali emaknya mahu jadikan beliau contoh atau role-model kepada adik-adik yang lain. Sebagai guru tadika, emaknya amat tegas dalam mendidik beliau dan adik-adik. Ayah pula lebih kepada pencari rezeki agar kehidupan beliau sekeluarga terurus. Keputusan UPSR yang cemerlang melayakkan beliau menyambung pengajian di Sekolah Menengah Sains Selangor (SMSS) di Kuala Lumpur. Beliau ke sana atas kapasiti sebagai anak luar bandar yang memperolehi keputusan cemerlang dalam UPSR. Kepayahan dan kegigihan keluarga menghantar beliau menyambung pengajian menengah di KL membuatkan beliau semakin bersemangat untuk memperolehi keputusan yang baik dalam peperiksaan Penilaian Menengah Rendah (PMR). Akhirnya beliau berjaya memperolehi keputusan cemerlang dalam PMR dan menjadi pelajar terbaik dalam mata pelajaran Geografi dan Pendidikan Islam. Ketika di tingkatan empat, beliau mengambil jurusan sains tulen. Faktor utama yang meyebabkan beliau memilih jurusan tersebut ialah cita-citanya yang ingin menjadi seorang doktor perubatan. Bagaimanapun, cita-cita yang beliau idamkan sejak di bangku tadika terpaksa dilupakan. Segala impian terkubur apabila menyedari bahawa beliau mabuk darah. Bagaimanapun, perjuangan sebagai seorang pelajar jurusan sains tulen perlu diteruskan. Sejak itu, beliau tekadkan azam di dada, tetapkan cita-cita baru, kalau bukan doktor perubatan, beliau mahu menjadi seorang doktor falsafah dalam bidang pendidikan. Kisah dan pengalaman akademik semasa berada di peringkat sekolah rendah dan sekolah menengah telah beliau kongsikan dalam bentuk penulisan artikel surat khabar untuk tujuan pengajaran kepada masyarakat. Antara artikel yang sempat dikongsikan adalah Usaha teruskan momentum kecemerlangan (Berita Harian, 18 November 2011), Tingkatan empat bukan masa berehat (Berita Harian, 23 Disember 2011), Had subjek SPM berkesan (Berita Harian, 26 Mac 2011), Long road ahead after PMR (New Straits Times, 23 Disember 2011) dan Cemerlang akademik, insaniah (Utusan Malaysia, 1 April 2011)

Selepas mendapat keputusan yang baik dalam SPM, beliau menerima tawaran melanjutkan pengajian di Universiti Teknologi Malaysia, Skudai dalam bidang Sarjana Muda Sains dan Komputer serta Pendidikan (Matematik). Sepanjang bergelar mahasiswa ijazah sarjana pertama tersebut, beliau menggalas tugas sebagai ketua kursus hampir di setiap semester. Beliau juga memperolehi anugerah dekan dalam semester-semester tertentu. Selain itu, beliau turut diberi kepercayaan untuk mengajar amali subjek-subjek tertentu di bawah Skim Pelajar Bekerja (SPB). Beliau turut aktif dalam kelab gamelan dan sering dijemput mengadakan persembahan-persembahan dalam UTM. Setelah lima tahun mengharungi kehidupan sebagai mahasiswa, beliau menamatkan pengajian dalam ijazah pertama dengan kepujian kelas kedua atas. Sementara menunggu penempatan mengajar di sekolah, beliau kemudiannya melanjutkan pengajian sarjana dalam bidang pendidikan matematik di universiti yang sama. Ketika itulah, dua tawaran datang serentak. Tawaran untuk bergelar guru matematik sekolah menengah dan tawaran untuk bergelar tutor di Fakulti Pendidikan, UTM. Disebabkan impian menggunung untuk bergelar seorang doktor falsafah, beliau menerima tawaran untuk menjadi seorang tutor universiti. Sejak dari itu, bermulalah kehidupan sebagai seorang ahli akademik di salah sebuah universiti terkemuka tanah air, UTM.

Sepanjang bergelar tutor universiti, beliau banyak mempelajari dunia akademik dengan teman-teman sefakulti yang telah banyak pengalaman. Daripada pensyarah biasa, ketua jabatan hinggalah ke professor yang tidak jemu-jemu mencurahkan pendapat dan bantuan kepadanya. Ternyata kerjaya sebagai ahli akademik memang sebati dengan jiwa beliau. Pada tahun 2007, beliau menghabiskan pengajian peringkat sarjana dan ditawarkan menjadi pensyarah universiti pada tahun 2008. Sejak dari itu, semangat beliau berkobar-kobar untuk melaksanakan tugas 7P yang dikehendaki universiti. Beliau diberi kepercayaan untuk mengajar mata pelajaran Pendidikan Amali Matematik dan Pengajaran Mikro di samping menjadi penyelia Projek Sarjana Muda (PSM) serta Latihan Mengajar (LM) untuk pelajar sarjana muda dan diploma pendidikan. Hasil galakan dan bimbingan daripada ketua jabatan dan pensyarah-pensyarah sejabatan, beliau turut aktif membentangkan kertas-kertas kerja seminar peringkat kebangsaan mahupun antarabangsa. Dalam aspek penulisan, beliau sempat menghasilkan beberapa artikel jurnal sebelum melanjutkan pengajian peringkat doktor falsafah. Selain itu, beliau turut aktif terlibat dalam pameran-pameran peringkat universiti dan kebangsaan dan turut memenangi beberapa pingat dalam pameran Industrial Art & Technology Exhibition (INATEX 2009) dan Malaysian Technology Exhibition (MTE 2010). Dalam aspek perkhidmatan pelajar, beliau bergelar pembantu felo di Kolej Tun Ghaffar Baba (KTGB) dari tahun 2007 hingga 2009. Sepanjang bergelar pembantu felo, beliau aktif menjadi penasihat program pelajar seperti program khidmat masyarakat dan sebagainya.

Pada penghujung tahun 2009, Abdul Halim bin Abdullah melanjutkan pengajian doktor falsafah dalam bidang pendidikan matematik di Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM). Bagi beliau, PhD bukanlah produk semata-mata. Ianya bukan hanya untuk menghasilkan sebuah tesis yang tebal yang kemudiannya disimpan dalam pusat sumber ataupun perpustakaan untuk dijadikan rujukan kepada orang lain. PhD lebih kepada proses yang dilalui sepanjang pengajian. Pengalaman-pengalaman yang dilalui dalam proses inilah yang penting kerana pengalaman-pengalaman inilah selain menghasilkan sebuah tesis, menjadi bekalan untuk beliau memulakan satu kehidupan baru selepas bergelar seorang doktor yang pastinya lebih mencabar.Tempoh dua tahun berkhidmat di fakulti sebelum melanjutkan pengajian PhD benar-benar memberi pengalaman kepada beliau untuk menghasilkan artikel jurnal, menghasilkan dan membentangkan kertas-kertas kerja persidangan bertaraf kebangsaan mahupun antarabangsa. Pengalaman dan pengetahuan semasa berkhidmat sebelum cuti belajar diaplikasikan sepanjang bergelar pelajar doktor falsafah di UKM. Bagi beliau, selain menjalankan kajian dan menyiapkan tesis yang merupakan agenda utama pengajian PhD, beliau amat berbesar hati untuk berkongsi kajian yang dijalankan dalam bentuk penghasilan artikel jurnal antarabangsa dan pembentangan kertas-kertas kerja persidangan di dalam mahupun di luar negara. Di samping itu, beliau turut berkesempatan menulis sebuah buku dan beberapa bab-bab dalam buku serta menjadi editor sebuah lagi buku semasa dalam pengajian PhD. Baginya, mengapa tidak kajian dan idea-idea di sebalik kajian yang dijalankan dikongsi bersama orang lain. Memetik kata-kata pihak penerbitan Springer, “Your research is not complete until it is published. No matter how “important” your result may be..if no one know about them, they have no impact”. Hasil kerja keras dan semangat yang tinggi, sepanjang berada dalam pengajian PhD, beliau telah berjaya menghasilkan lebih lima artikel jurnal antarabangsa, membentangkan sembilan kertas kerja persidangan antarabangsa, tiga kertas kerja persidangan kebangsaan dan empat bab dalam buku. Selain itu, beliau turut aktif menghasilkan lebih dua puluh penulisan di suratkhabar arus perdana seperti Berita Harian, Utusan Malaysia dan New Straits Times. Baginya, melalui penulisan tersebut, beliau dapat berkongsi pandangan mengenai isu-isu pendidikan khususnya pendidikan matematik dengan masyarakat khususnya pembaca suratkhabar. Selain itu, beliau turut memiliki keazaman untuk mencuba sesuatu yang lain daripada orang lain. This is not to show that he is the best, but just to be a little bit different from the rest. Semasa berada di semester akhir pengajian, beliau telah dinobatkan sebagai finalis Ikon Varsiti dalam kategori Penyelidikan Sains. Ikon Varsiti anjuran Kementerian Pengajian Tinggi Malaysia dan Berita Harian itu bertujuan untuk memilih mahasiswa yang boleh dijadikan ikon dalam kalangan mahasiswa dan juga generasi muda yang cemerlang bukan sahaja dalam bidang akademik, tetapi juga dalam aspek-aspek kehidupan seharian bersesuaian dengan kehendak negara yang memerlukan generasi unggul bagi mewarisi kepimpinan negara. Setelah tiga tahun enam bulan mengharungi liku-liku kehidupan pelajar PhD, akhirnya tanggal 19 Jun 2013, Senat dalam mesyuaratnya yang ke-390 bertarikh 17 Julai 2013 telah bersetuju memperakukan beliau lulus dan layak dianugerahkan Ijazah Doktor Falsafah (Pendidikan Matematik). Kini beliau kembali berkhidmat di Fakulti Pendidikan, Universiti Teknologi Malaysia. Kembali dengan semangat berkobar-kobar untuk berkhidmat demi agama, bangsa dan negara selaras dengan motto UTM; Kerana Tuhan Untuk Manusia.